1 dakika için karanlık.
Simdi yum gözlerini ya da tak bir göz bandı. Sadece 1 dakika. En çok bildiğin ortamda,evinde ol hatta odanda ya da hadi geç otur masanın başına. Sadece 1 dakika gözlerin kapalıyken normal hayatına devam etmeye çalış, mesela gözlerin kapalıyken masandaki bardağını al su iç geri koy bardağı masaya ya da ne bileyim yemek yemeye çalış tabağından. Ellerinin titrediğini, çatalı kaşığı bulmak için uğraşacağını hatta bulamayınca ulan küçücük masa işte nerede olacak neden hala bulamadım diye sinirleneceğini biliyorum..
Ya ömür boyu karalıkta yaşamak zorunda olan insanlar?
Hani diyoruz ya dünyaya bir kere geliyoruz be gez dolaş canın ne istiyorsa yap eğlen. Senin tüm organların sağlamken, bir başkası karanlığa doğuyor? Annesinin kokusunu her şeyden iyi tanıyor ama ona gülümseyen yüzünü göremiyor, büyüyor ama koşturup oynayamıyor, büyüyor ama engelleri yüzünden çoğu yerde istediği gibi bir iş bulamıyor, belki aşık olamıyor sevdiğinin gözlerine bakıp hayaller kuramıyor, çocukları oluyor belki elinden tutup parka götürüp nasıl çılgınca oynadığını eğlendiğini izleyip duygulanamıyor. Ama hissediyor. Hem de senden benden çok daha derinde hissediyor her şeyi. Hem çok da yetenekli. İşitme duyusu mesela muaazzam. Görmüyor belki ama senin onunla ilgili hissettiklerini yeri geliyor ses tonundan anlıyor. Hayatına devam ediyor, yaşam enerjisini hiç kaybetmiyor. Herkesten çok daha sıkı tutunuyor hayata. Bizimkiler gibi abidik gubidik dertleri de yok mesela. Tek ihtiyacı etrafında kendisini hor görmeyen, onun hayatını zorlaştırmaya çalışmayan insanlar.
Onlar zaten bizden daha zor bir hayat mücadelesi vermeye çalışırken , köstek olmayın arkadaşlar. 2 dakika sonra ne olacağını bilemediğiniz bir hayat yaşarken,ömrünüzü parçası olduğunuz şu topluma,insanlığa elinizden geldiği kadar faydalı olmaya çalışarak yaşayın.
Kafanızdaki engelleri kaldırın.
3 Aralık Dünya Engelliler Gününüz kutlu olsun, daha bilinçli bir toplum olmamız umuduyla..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder